Repetitie I
Op een dag was ik even vergeten
of ik eigenlijk wel leefde
Stapte uit mijn bed
keek aarzelend in het rond
Deed twee peuterstapjes
op de bijzonder koude grond
Achter in mijn hersenpan ruisten
de dreunen langzaam en suisten
nog vele stemmen
Mijn gezicht lag half open
probeerde echt het uiterste
maar kon niet verder lopen
Een broek lag in de weg en stonk naar rook
mijn jas en trui lagen er ook
alleen geen ondergoed
De nacht van nooit genoeg
heeft me stevig vastgeklemd
ik reis van kroeg naar kroeg
Vanavond zelfde ritueel
op zoek naar vrouwen zonder eer
en vast drank,en vast té veel
Om morgen te ontwaken
met dezelfde klachten
en het bier nog in mijn kaken
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2003 | ||
| Thema's: | ||