de kamers in mijn hoofd
Ik had de kamers in m'n hoofd
met zwart papier behangen
ik zwierf door duist're gangen
het licht dat leek gedoofd
die ene ooit beloofd
had ik nog nooit ontvangen
toch bleef er het verlangen
die emotie nooit geroofd
ik had in al die tijden
niets aan niemand toevertrouwd
en op mijn weg van lijden
muren om me heen gebouwd
maar jij, jij was m'n redding
jij liet niet alles zijn beloop
en was voor mij de bedding
in de rivier van hoop
Reacties op dit gedicht
| Misty and Me: | Zaterdag, september 13, 2003 16:27 |
| gewoon kei mooi geschreven... amaai ik word er stil van meid... veel liefs |
|
| Marlies: | Vrijdag, september 12, 2003 22:04 |
| Mooi gemaakt! Liefs |
|
| chloe de bruyn: | Vrijdag, september 12, 2003 19:38 |
| mooi geschreven over die kamertjes,patty | |
Over dit gedicht
| Auteur: Doom | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2003 | ||
| Thema's: | ||