Niet alleen
laat me niet alleen
niet nu,
niet nu ik je zo hard nodig heb
ik kan het niet aan,
ik kan het nie aan dat je weg zou gaan
verdomme, luister naar me
kijk me aan met die ogen die me voor het eerst zagen
laat je hart leiden
je geest zal wel volgen
laat me niet alleen
ik zou er alles voor doen om je bij te houden
je hoort bij mij
wij met twee zijn een koppel
niet nu,
niet nu ik je zo hard nodig heb
ik kan het niet aan,
ik kan het nie aan dat je weg zou gaan
verdomme, luister naar me
kijk me aan met die ogen die me voor het eerst zagen
laat je hart leiden
je geest zal wel volgen
laat me niet alleen
ik zou er alles voor doen om je bij te houden
je hoort bij mij
wij met twee zijn een koppel
Reacties op dit gedicht
| hann: | Maandag, september 15, 2003 21:23 |
| Tinne , jij verwoord dat gene dat andere mensen niet gezegt zouden krijgen.. en dan nog op een directe maar poëtische manier.. |
|
| Rolleke: | Zaterdag, september 13, 2003 21:23 |
| praten doet de wereld deugd... kan er van meespreken, wij praten al bijna 17 jaar!!! mooi... |
|
| Ton Rijkers: | Vrijdag, september 12, 2003 21:35 |
| Hoi Tinne, Ja, opstandig zou je worden hè..wanneer voelt dat de liefde tussen je vingers doorglipt... Groetjes, Ton |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tinne melis | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2003 | ||
| Thema's: | ||