VAN BEGINS AF AAN
met mijn deken heb ik
soms een grot getild
om er kluizenaar in te spelen
mijn afgekoelde adem was
het warmste dat over me kroop
de woorden waren stalagtieten
in mijn keelgat
en in mijn hoofd groef
een vreemd soort sabeltijger
met strepen vol herinnering
de vuurstenen zogen zichzelf
langzamerhand naderbij
om mijn bijl aan te strijken
van begins af aan
soms een grot getild
om er kluizenaar in te spelen
mijn afgekoelde adem was
het warmste dat over me kroop
de woorden waren stalagtieten
in mijn keelgat
en in mijn hoofd groef
een vreemd soort sabeltijger
met strepen vol herinnering
de vuurstenen zogen zichzelf
langzamerhand naderbij
om mijn bijl aan te strijken
van begins af aan
Reacties op dit gedicht
| lani: | Maandag, september 15, 2003 09:00 |
| jij lieve kei... je slijpt de ziel. knuffel x-x-x |
|
| hadassah: | Zaterdag, september 13, 2003 15:27 |
| wow...tim, dit gedicht is prachtig. kluizenaar spelen hoeft niet, als je je maar open steld voor de mensen... |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, september 13, 2003 15:23 |
| (spaarmespaarme!) kus, | |
| green eyes !: | Zaterdag, september 13, 2003 13:19 |
| mooi geschreven, en ik heb het weer graag gelezen, liefs marina ;) |
|
| Guan: | Zaterdag, september 13, 2003 12:23 |
| Liefdeloos als vermaak van het gevoel eenzaamheid. Prachtig gedicht weer! groetjes guan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2003 | ||
| Thema's: | ||