Voor even in mijn armen...
Laat me je, heel even
nog een keer omhelzen
Ik weet dat je moet gaan
en je eigen leven leiden
maar ik probeer het te vermijden
Laat me nou niet achter
Ik heb je nog zo nodig!
Ik zie de tranen in je ogen
Als het toch nog eens zou mogen...
Laat me nog even je lippen proeven
voordat het niet meer kan
Ik kan het nog niet accepteren
maar ik zeg er niks meer van
Bevend van verdriet
en met een brok in mijn keel
neem ik afscheid van de laatste dag
dat ik mijn leven met je deel
Engeltjuh: | Woensdag, september 17, 2003 17:01 |
wauw*slikt brokje weg* ik heb dat laatst ook precies zo meegemaakt en kan het gevoel met dit gedicht zo terugroepen zo levendig heb je het geschreven liefs Amber |
|
-jolie-: | Maandag, september 15, 2003 15:14 |
heel herkenbaar voor mij..het gevoel iemand los te laten terwijl je er zelf nog niet aan toe bent..kusszz | |
Rob Daleman: | Maandag, september 15, 2003 14:40 |
afscheid doe soms zeer | |
jazzzz: | Zondag, september 14, 2003 12:49 |
prachtig gedicht, maar zo droevig... rillingen idd Doortje Liefs, |
|
Huting: | Zondag, september 14, 2003 12:25 |
Rillingen,bij het lezen van dit gedicht... Liefs Doortje |
|
chloe de bruyn: | Zondag, september 14, 2003 11:46 |
triest he ,maar mooi neergezet,patty | |
Auteur: Evenstar21 | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2003 | ||
Thema's: |