Vastgeroest
(voor een dierbare vriendin die het even niet meer weet)
De wanhoop vliegt je naar de keel,
je kan het niet verdragen.
Dat het nu nog steeds niet over is,
dat blijft maar aan je knagen.
Je wikt en weegt
en doet je best,
om het eindelijk te verbannen.
Maar dat meisje in jouw leven,
ze laat je maar niet los.
Ze laat je niet ontspannen.
Jouw hart is als een schouwburg,
En zij zit op de eerste rij.
‘Alsof ze daar is vastgeroest,
het hoeft niet meer van mij.'
Ik hoor het je nog zeggen,
kon ik je maar helpen.
Reacties op dit gedicht
| Jasmijn : | Zondag, januari 25, 2004 14:21 |
| liefde is mooi , zolang het maar blijft duren... Mooi geschreven , recht uit het hart! | |
| Danique Aukes: | Dinsdag, september 16, 2003 20:48 |
| Wat lief!!!! -x-jes Danique |
|
| Janny Hoogendam: | Zondag, september 14, 2003 16:57 |
| Dat is echt balen he? Probeer te relativeren en een beetje afstand hoeden trekt juist aan. Probeer maar. geen woorden meer aan vuil maken! Mooi gedicht hoor Knuf Janny |
|
| Nino van Dijk: | Zondag, september 14, 2003 15:24 |
| netjes petje af,Nino | |
Over dit gedicht
| Auteur: MarijeL | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2003 | ||
| Thema's: | ||