Leven!!!

Hard is het leven dat ik leef,

ik kan niet meer wil het niet meer ik hoop dat jij mij vergeef.

Het doet pijn als ik je spreek en je lieve woorden hoor,

ik weet het zo ben ik moeilijk en ik weer dat ik soms niet spoor.

Langzaan gaan de dagen voorbij maar jij blijft me bellen en zeggen ik hou van jou en wordt mijn vrouw.

Het spijt me maar ik denk dat ik jou nooit meer bertouw.

Nu gaat het best goed met me ik heb leuke tijden,

die wil ik zo houden en ik wil niet dat deze weg glijden.

Nog steeds hou ik van jou en dat maakt het zo moeilijk om door te gaan,

elke keer weer als ik jou spreek ben ik van de baan.

Ik heb nu mijn eigen leven en doe waar ik zin in heb,

ik weet dat je dat niet kan begrijpen.

Maar ik wil zo verder en niet terug naar toen,

ik denk nog elke dag aan onze eerste zoen.

Dat is het niet je zal nooit uit mijn gedachten verdwijnen,

het is alleen zo ik wil niet meer weg kwijnen.

Jij wilt dat ik je weer vertouw,

 jij wil dat ik wordt jou vrouw.