't Vermomde Vliegje
o, kon ik maar,
o mocht ik maar,
vermomd als vliegje
zoemend langs je haar,
binnendringen in je oren
en alszo je trommelvlies doorboren,
om te weten wat je denkt,
wie is het die je zo heeft gekrenkt?
O kon ik maar het kleine vliegje zijn,
en belanden midden in je brein,
dan pas zou ik weten,
't heden en ook 't verleden,
ik zou je geven een helpende hand,
telkens als er iemand tegen jou is gekant!
o mocht ik maar,
vermomd als vliegje
zoemend langs je haar,
binnendringen in je oren
en alszo je trommelvlies doorboren,
om te weten wat je denkt,
wie is het die je zo heeft gekrenkt?
O kon ik maar het kleine vliegje zijn,
en belanden midden in je brein,
dan pas zou ik weten,
't heden en ook 't verleden,
ik zou je geven een helpende hand,
telkens als er iemand tegen jou is gekant!
Reacties op dit gedicht
| -Mistery-: | Maandag, november 15, 2004 17:41 |
| mooi gedichtje en voor mij best wel herkenbaar... kijk mij gedichtjes ook een keer plz.. ze zijn wel nie zo goed mjaa kus Lieneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: DARKNESS | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||