Land der schonen
Land van duizend schone
witte kleden werp ik op u neer
lees de verhalen van Maarten Toonder
en balsem mijn verdroogde keel
met Mouth en Ginney,s
die uit de vaten stroomt
Als een schuimende zee
flonkert het glas
op het behang van een oud café
waar pijp rook en oude versleten schriften
het verleden ademt
door de kieren van het geschrevene
Dat knispert in het haardvuur
die met ijzeren poken
wordt opgeschudt
Reacties op dit gedicht
| voske: | Dinsdag, september 16, 2003 22:01 |
| De vakantie heeft je blijkbaar deugd gedaan wijnand.Jouw eerste schrijfsels bevallen me in ieder geval heel goed. groetjes,voske |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, september 16, 2003 21:22 |
| vooral de twee eerste strofen zijn magnifiek klasse zijn die liefs Erna |
|
| tim balthazar: | Dinsdag, september 16, 2003 15:54 |
| heeeel mooi groetjes |
|
| xavion: | Dinsdag, september 16, 2003 00:57 |
| Prachtig, oude herinneringen tijdens het lezen... Inderdaad fijn weer te mogen lezen... Groet, XaVioN |
|
| Roxette: | Dinsdag, september 16, 2003 00:34 |
| Fijn je weer te lezen Wijnand! Een sfeervol beeld weer.... Liefs Rox |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2003 | ||
| Thema's: | ||