Onze engelen
Engelen in witte gewaden,
slaan hun vleugels uit
Het is er heerlijk stil
alleen hun vleugels maken geluid
Een rustgevende melodie
maakt hun pijnen tot het verleden
Ze kijken niet terug naar toen
ze leven enkel in het heden
Onze engelen kijken vredig op ons neer
en in moeilijke tijden
staan ze naast ons, telkens weer
Ze delen in ons verdriet
dat eigenlijk het hunne is
maar zouden ze het weten?
Dat het is omdat iedereen ze mist?
Reacties op dit gedicht
| Denise Depresse: | Donderdag, maart 01, 2001 20:08 |
| Mooi gedicht...ik weet precies wat je bedoelt. Goed gevonden! Liefs, Denise |
|
| Brammie: | Woensdag, februari 28, 2001 21:50 |
| Alleen de wetenschap dat ze bestaan geeft de voldoening in het leven. | |
| Firebolt: | Woensdag, februari 28, 2001 19:51 |
| Mooi hoor.... ik las net die van de elfjes ook... zijn jullie soms familie??? *lol* Echt een mooi gedicht.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||