Drijfhout
Versplinterd wrakhout, deinend mee
Op het ritme van een lege zee
Herinnering aan een vroeger bestaan
Toen het nog zin had te ontstaan
Drenkeling klampt zich vast aan
Rottend hout, niet langer alleen bestaan
Beiden zwalpen naar eenzelfde bestemming
Niet langer de collectieve dood van de lemming
Beiden spoelen zij aan, man en drijfhout
Twee splinters in mijn bestaan, stil en koud
Gescheiden en onverbrekelijk met elkaar verbonden
Samen het vroeger bestaan ontbonden
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Vrijdag, september 19, 2003 11:32 |
| Mooie gedachte | |
| Evenstar21: | Donderdag, september 18, 2003 11:45 |
| erg mooi! kuzzzzz |
|
| Jheronimuhs: | Donderdag, september 18, 2003 09:14 |
| Knap omschreven verbintenis, leuk om te lezen x |
|
| Janny Hoogendam: | Donderdag, september 18, 2003 08:45 |
| Een topper! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jan Ratelaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2003 | ||
| Thema's: | ||