was ik maar een tovenaar....
Jouw gevoel
je verdriet
Ik zie je kwaadheid
je tranen en je pijn
Voor mij ongrijpbaar
maar ik voel ze toch
je gedachten, ik denk ze met je
Ik kan er alleen maar voor je zijn
Als ik zou kunnen
liet ik je pijn verdwijnen
je tranen drogen
je kwaadheid sussen
Maar ik ben geen tovenaar
Ik kan wel knippen met mijn vingers
maar gebeuren doet er niets
Dat weet ik wel intussen
Met je praten, met je huilen
Naar je luisteren en soms ook helemaal niets
Dat zijn de dingen die ik voor je kan doen
Hopen dat je je iets beter voelt
want deze pijn
zo diep en hartverscheurend
Deze pijn,
is niet voor jou bedoeld
je verdriet
Ik zie je kwaadheid
je tranen en je pijn
Voor mij ongrijpbaar
maar ik voel ze toch
je gedachten, ik denk ze met je
Ik kan er alleen maar voor je zijn
Als ik zou kunnen
liet ik je pijn verdwijnen
je tranen drogen
je kwaadheid sussen
Maar ik ben geen tovenaar
Ik kan wel knippen met mijn vingers
maar gebeuren doet er niets
Dat weet ik wel intussen
Met je praten, met je huilen
Naar je luisteren en soms ook helemaal niets
Dat zijn de dingen die ik voor je kan doen
Hopen dat je je iets beter voelt
want deze pijn
zo diep en hartverscheurend
Deze pijn,
is niet voor jou bedoeld
Reacties op dit gedicht
| Evenstar21: | Donderdag, september 18, 2003 18:10 |
| erg mooi, ontroerend. Soms kan je inderdaad niets meer doen dan steunen....kuzzzzzzzz | |
Over dit gedicht
| Auteur: *~Roozj~* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2003 | ||
| Thema's: | ||