uitgebloeid
in de bloei van mijn leven
kon ik het niet meer aan
mijn krachten hebben het begeven
ik weet niet hoe ik verder moet gaan
in de bloei van mijn leven
is alles zwart en grauw
alles heb ik opgegeven
nu bevind ik me in de kou.
in de bloei van mijn leven
is mijn levensdoel niet meer
het is mij iets te veel geworden
het is gebeurd, ik kan niet meer...
Reacties op dit gedicht
| Evenstar21: | Vrijdag, september 19, 2003 16:57 |
| geef je leven wat water en wat mest dan lukt het allemaal wel best Mooi gedicht, probeer niet ten onder te gaan in je melancholie, kuzzzzzzzzzzz |
|
| promise: | Vrijdag, september 19, 2003 16:13 |
| prachtig gedicht!! mooi, leest lekker door. gevoelig en wel triestig.. maar heel erg mooi.. ;) liefs / promise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cyrano | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2003 | ||
| Thema's: | ||