kristallen
KRISTALLEN
kleine kristalletjes,
rollen en rollen,
zonder te stoppen,
vallen kapot,
op de grond.
je huild zachtjes,
zonder geluid,
ogen zijn rood,
en ze branden,
van het zout.
een klein plasje,
tranen water,
ligt aan je voeten,
je huild en huild,
het lijkt nooit te stoppen.
19-09-03
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2003 | ||
| Thema's: | ||