Toneelspel
Met een lach op mijn gezicht,
Mijn hart potdicht,
Verschijn ik ten tonele,
Met mijn tranen weggeslikt,
Het zijn er zovele,
En lachende ogen,
Begroet ik de mensen,
Maar stilletjes ben jij,
De enige die ik me kan wensen.
Mijn ogen blind voor iedereen,
Vanaf het moment dat jij verdween,
Speel ik geduldig en attent,
Zorg ik dat niemand,
Mij ooit herkent,
Maar weet,
Er komt een dag,
Dat jij niet meer de enige bent,
Die mij zoeken mag.
Mijn hart potdicht,
Verschijn ik ten tonele,
Met mijn tranen weggeslikt,
Het zijn er zovele,
En lachende ogen,
Begroet ik de mensen,
Maar stilletjes ben jij,
De enige die ik me kan wensen.
Mijn ogen blind voor iedereen,
Vanaf het moment dat jij verdween,
Speel ik geduldig en attent,
Zorg ik dat niemand,
Mij ooit herkent,
Maar weet,
Er komt een dag,
Dat jij niet meer de enige bent,
Die mij zoeken mag.
Reacties op dit gedicht
| Georgina: | Dinsdag, september 23, 2003 13:58 |
| Heel mooi... | |
| Snorkeltje: | Dinsdag, september 23, 2003 11:47 |
| prachtig mooi en zo bekend! | |
| Evenstar21: | Zaterdag, september 20, 2003 19:13 |
| Het is een mooitje! kuzzzzzzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2003 | ||
| Thema's: | ||