Laatste adem...
Vannacht, wanneer de wereld slaapt
zal verdriet me zachtjes wakker maken
en heb ik dan toch de moed bijeengeraapt
om het vlijmscherpe mes des doods aan te raken
Lieverd, straks komen ze mij halen
wat zou ik toch zo graag nog even bij jou zijn
een laatste knuffel als troost voor mijn falen
ter verzachting van alle hartverscheurende pijn
Je hebt me meer gegeven dan je ooit zal beseffen
maar vrees niet, ik neem al dat dierbaars mee naar hierboven
niemand zal onze liefde ooit kunnen overtreffen
een grote geruststelling terwijl ik de vlam in me voel doven
Mijn laatste uur is geslagen, de tijd dringt
want weldra zal de Dood mij komen klissen
en word ik door een hemels gevoel omringd
huil niet, ik zal jullie verdomme ook enorm missen…
zal verdriet me zachtjes wakker maken
en heb ik dan toch de moed bijeengeraapt
om het vlijmscherpe mes des doods aan te raken
Lieverd, straks komen ze mij halen
wat zou ik toch zo graag nog even bij jou zijn
een laatste knuffel als troost voor mijn falen
ter verzachting van alle hartverscheurende pijn
Je hebt me meer gegeven dan je ooit zal beseffen
maar vrees niet, ik neem al dat dierbaars mee naar hierboven
niemand zal onze liefde ooit kunnen overtreffen
een grote geruststelling terwijl ik de vlam in me voel doven
Mijn laatste uur is geslagen, de tijd dringt
want weldra zal de Dood mij komen klissen
en word ik door een hemels gevoel omringd
huil niet, ik zal jullie verdomme ook enorm missen…
Reacties op dit gedicht
| Cornelis Verweij: | Vrijdag, september 26, 2003 14:41 |
| ach jezus, ontwaak lieverd!! Het is nooit zoals je denkt dat het is... | |
| Ervinck Marlies: | Zondag, september 21, 2003 21:15 |
| Niet doen , niets kan zo erg zijn!!!! geloof me xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pietoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2003 | ||
| Thema's: | ||