Billy
Billy
Laat, in de ondergaande zon
komt jouw leven plots tot staan.
Zo onverwachts, op weg naar huis
is alle droom vergaan.
Een wiel draait door,
glas ligt op gras,
metaal, verwrongen naast je tas.
Je witte haar kleurt langzaam rood;
het waait nog in de wind.
Je grijze ogen, nietsziend nu,
staren hoog in blauwe lucht.
Ik volg je blik en zie voor jou
een adelaar in vlucht.
Ik zend mijn wensen met hem mee;
gebed, in plaats van rouw.
Laat, in de ondergaande zon
komt jouw leven plots tot staan.
Zo onverwachts, op weg naar huis
is alle droom vergaan.
Een wiel draait door,
glas ligt op gras,
metaal, verwrongen naast je tas.
Je witte haar kleurt langzaam rood;
het waait nog in de wind.
Je grijze ogen, nietsziend nu,
staren hoog in blauwe lucht.
Ik volg je blik en zie voor jou
een adelaar in vlucht.
Ik zend mijn wensen met hem mee;
gebed, in plaats van rouw.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: HeleenL | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2003 | ||
| Thema's: | ||