Onze keuze
Je zat er weer.
Je riep mijn naam.
Langs dat moderne speelgoed.
Maar je vergat even de pijn,
die je in mijn hart hebt gelegd,
met je onbezonne daden.
Ik kan niet leven,
als een clown
met mijn masker.
De tijd zal ons,
tonen hoe het verder
zal gaan in het leven.
Ik laat de toekomst
gewoon zijn gang gaan,
en als een slaaf volgen.
Reacties op dit gedicht
| ster: | Zondag, november 16, 2003 22:01 |
| laat de toekomst maar zijn gang gaan,wie weet wat er gaat komen? het kan nooit erger worden dan het al is,het zal alleen,maar beter worden... veel liefs,knuffels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2003 | ||
| Thema's: | ||