De muur van mijn gedachten
blijkt ondoordringbaar sterk
Niemand die in de buurt kan komen
zonder dat ik er iets van merk
Blijf toch af! van al die stenen
van dat stevig fundament
Zelfs een stormram haalt niets uit
als je de codetaal niet kent
Toch blijft steeds dat gehamer
Het klinkt door tot in mijn ziel
De muur wordt langzaam afgebouwd
Maar hij mag nog niet vernield!
Ik durf het nog niet aan,
weer te ontwaken in het licht
Ik ben nog steeds zo bang
en hou de deuren liever dicht
Maar dat antwoord accepteer jij niet
Je pakt me bij de hand
Je leidt me zacht naar buiten toe
Mijn muur verwordt tot zand
aphrodite: | Dinsdag, september 23, 2003 20:15 |
Laat hem je muur afbreken. Wees niet bang. Je kan niet eeuwig in jezelf opgesloten blijven. Wel een herkenbaar gevoel. En ook mooi verwoord. Liefs xxx |
|
joie: | Dinsdag, september 23, 2003 19:06 |
heel erg mooi!!! en zo herkenbaar.... knuffel joie |
|
Biebel: | Dinsdag, september 23, 2003 11:58 |
Once again, speechless... | |
jazzzz: | Dinsdag, september 23, 2003 10:28 |
prachtig evenstar!! | |
dol-fijn: | Dinsdag, september 23, 2003 09:41 |
Hey, Dit verwoord op een hele mooie manier wat ik al zo lang tegen iemand wil zeggen. Laat die ene je muur compleet afbreken, geef hem/haar je vertrouwen. Geloof mij, ik weet hoe het is om een slot op je hart te hebben, ik weet waarover ik praat. Groetjes dol-fijn |
|
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2003 | ||
Thema's: |