Het verloren telefoonnummer, dat ooit voor het eerst
geschreven werd op een vochtig bierviltje, toen te
heet werd meegewassen in een grijze pantalon
behoorde aan een blonde vrouw
op blote voeten
De verloren hoge hakken, die ooit voor het eerst
gedragen werden door een artistieke jonge vrouw,
toen werden verkocht om de huur nog een maand
te kunnen betalen aan de
dikke pandjesbaas
De verloren artistieke vrouw, die ooit voor het eerst
ontdekt werd door een galeriehouder met grandeur,
toen failliet is gegaan omdat haar schilderijen
niet meer verkochten
vanwege recessie
De verloren galerie, die ooit voor het eerst een slagerij
huisvestte waar een magere man ijverig slachtte, toen
stierf en zijn zoons het pand verkochten aan
een perzische tapijten boer
met zwart geld
De verloren slager, die ooit voor het eerst een vrouw
kuste achter de kruidenier in het dorp, toen drie jaar
later in het huwelijk trad voor de kerk een dochter
kregen met een zwak voor
culinaire mannen
De verloren kruidenier in het dorp, die ooit geen Albert
Hein heette en zout per ons verkocht, toen verbouwd
werd tot multinational waar ik bij de Soja-saus
een vrouw ontmoette
zonder schoenen
MayadeBij: | Woensdag, september 24, 2003 02:11 |
Geweldig! | |
jolanda vonk: | Dinsdag, september 23, 2003 20:22 |
Leuk gedicht, lekker sojasausje. Jolanda | |
aphrodite: | Dinsdag, september 23, 2003 20:20 |
een doordenkertje. 'k denk dat ik het nog een paar keer zal moeten lezen voor ik het begrijp. Liefs xxx |
|
Kim Denessen: | Dinsdag, september 23, 2003 20:06 |
Heel apart gedicht maar wel heel mooi! | |