Doos van Pandora
Doos van pandora
Op de tippen van mijn tenen
zo hem niet te verstoren
sluip ik langs hem hene
opdat hij wordt geboren.
Met hand en klauw
brengt mij tot wenen
verdween weer evengauw
zo hij was verschenen.
Geschenk uit helse handen
beschimpt - mij elk lieflijk vlees
brengt mij eerst tot watertanden
nadien 't (ver)gift uit eigen vrees.
Berust in bloed en traan
gevecht met hart en rede
tijd die eeuwig stil blijft staan
in wachtplaats voor hemelse vrede.
Gesterkt door elke strijd
hoop houd mij in leven
op 't vergaan van pijn en nijd
al is 't maar voor heel even.
Op de tippen van mijn tenen
zo hem niet te verstoren
sluip ik langs hem hene
opdat hij wordt geboren.
Met hand en klauw
brengt mij tot wenen
verdween weer evengauw
zo hij was verschenen.
Geschenk uit helse handen
beschimpt - mij elk lieflijk vlees
brengt mij eerst tot watertanden
nadien 't (ver)gift uit eigen vrees.
Berust in bloed en traan
gevecht met hart en rede
tijd die eeuwig stil blijft staan
in wachtplaats voor hemelse vrede.
Gesterkt door elke strijd
hoop houd mij in leven
op 't vergaan van pijn en nijd
al is 't maar voor heel even.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Maandag, juli 16, 2001 14:29 |
| Katrien ik ben ontzettend blij dat ik heb gezien wie je bent. Liefs LAurens |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Katrien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||