Vleugels, eenzaam op haar
Schouders ligt een hand
En door de veren heen
Zie je haar land
Vol pluizige zachtheid
Kijk en vol verlangen staar
Teweegstelling op de balans
Zijn wieken kort tot been
En botwit denkt zij rood
Niet langer meer alleen
De melodieën zuchten tragisch
Alles op een wolk en winddans