De trap in mijn gedachten
Ik ben van de trap gevallen
nu heb ik nog een probleem
ik durf niet meer naar boven
althans niet alleen
Wie wil mijn hand vasthouden
als ik omhoog probeer te gaan
wie kan ik vertrouwen
en laat mij niet halverwege staan
om nog dieper terug te vallen?
Voorzichtig waag ik een kleine stap
ik ben bang
wat wacht me bovenaan die trap?
En als ik boven sta
wie houdt mij dan tegen,
zodat ik niet weer naar beneden ga?
Reacties op dit gedicht
| Bearr-Kuma-AIR-Momus: | Zondag, juli 29, 2001 14:13 |
| mooi verhalend geschreven. knap dat je dat voor jezelf zo op deze manier kan verwoorden. "gewoon doen" | |
| EXPLICIT: | Donderdag, maart 01, 2001 21:43 |
| Renate, je weet me te vinden he...!!! Liefs exxie |
|
| Brammie: | Donderdag, maart 01, 2001 21:29 |
| Mooi als je iemand hebt om op terug te vallen. Gemis als er niemand is. | |
| Juva: | Donderdag, maart 01, 2001 20:37 |
| Prachtig! Deze gedichtenfreaks zijn te vertrouwen...ik althans wel Als je je hart wil luchten...mail me liefs, Juva |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||