Je natte haren,
steken alle kanten uit.
Het is eigenlijk geen gezicht,
maar het interesseert je geen fluit.
Je loopt op je pantoffels,
sloffend door mijn huis.
Je voelt je bij mij,
zoals je zelf zegt:"Thuis!"
Je wroet in de tuin,
je werkt aan ons "nest".
Je knipt en je plakt,
en ik vind het best.
Je zingt mee,
met je favoriete plaat.
Al onze kleren,
maak je zelf op maat.
Je bent maar klein,
toch op en top een vrouw.
Je bent wie je bent,
en daarom hou ik van jou!
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 september 2003 | ||
Thema's: |