Ergens mijlen ver
Staat geschreven
In het firmament
Wat de toekomst zal zijn

Een wens naar die ster
Zal nooit sneven
Als een testament
maar resten als een schijn

Tevens hoe fijner
men gaat leven
Des te meer latent
Is onze levenslijn

Een kind eens gebaard
Ligt te turen
Enkel naar boven
En wacht hulploos smachtend

Als ’t blind Lijkt gestaard
Na al ’t gluren
Om tijd te roven
Dan komt ‘t dromend wachtend

Die wind eens bedaard
Dan bijsturen
En langzaam doven
In ouderdom verzachtend

De storm en het vuur
Van ons streven
Eens lang vervlogen
Blikt ‘t verleden schrijnend

Geen norm heeft nog duur
Driemaal zeven
Ligt nu gebogen
Vijftig jaar is kwijnend

Geen vorm Is nog puur
Mij om ’t even
Half in gevlogen
Nu nog half in blijvend