Ik wou
Ik wou dat ik weer echt kon geniten,
van de eerlijke liefde van een vrouw.
Steeds zijn er echter die gedachten,
over een niet-bestaande ontrouw.
Het spook uit een ver verleden,
waart nog bijna dagelijks door mijn geest.
Het gebeurde lang geleden,
doch is sindsdien nooit meer weggeweest.
Ook jouw wil ik mijn vertrouwen schenken,
maar de angst blijft me ook nu voorliegen.
Ik mag en durf er niet aan denken,
dat ook jij me op een dag met een ander zal bedriegen.
Reacties op dit gedicht
| bieke: | Woensdag, november 12, 2003 22:51 |
| En spoken blijven komen hé, die worden nooit moe, ik kan het weten. Bieke, |
|
| margot: | Vrijdag, september 26, 2003 14:22 |
| ........ herkenbaar...... vertrouwen.. liefs,margot |
|
| MayadeBij: | Donderdag, september 25, 2003 22:11 |
| Weg met dat spook en verder met je leven (Liefde) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eric Van Aelst | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2003 | ||
| Thema's: | ||