klim
de eerste trede kraakt
vantussen haar metalen gebeente
de tweede ook, een druppel zweet
springt angstig uit mijn lijf
om beneden in een graf
van zand weg te zinken
hoger schreeuwen de muizen, hoger
hun kleine vonkjes knetteren
in mijn kolkende benzine
hoger blaffen de honden, hoger
en ik wordt opgeslokt
in de draaikolk van mijn klim
hoger, hoger zweept de mensenstem
de ladder tracht de onzekerheid
uit haar poten te schudden
de aarde hoest, het ploft
ze smaakt naar twijfel en verdriet
vantussen haar metalen gebeente
de tweede ook, een druppel zweet
springt angstig uit mijn lijf
om beneden in een graf
van zand weg te zinken
hoger schreeuwen de muizen, hoger
hun kleine vonkjes knetteren
in mijn kolkende benzine
hoger blaffen de honden, hoger
en ik wordt opgeslokt
in de draaikolk van mijn klim
hoger, hoger zweept de mensenstem
de ladder tracht de onzekerheid
uit haar poten te schudden
de aarde hoest, het ploft
ze smaakt naar twijfel en verdriet
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Zondag, september 28, 2003 23:45 |
| klim maar verder door op die ladder de top zul je eens bereiken Een schoonheid van een gedicht |
|
| lani: | Zaterdag, september 27, 2003 11:03 |
| prachtig de angst en onzekerheid weergegeven... klim jij maar verder, je kiest de juiste passen wel :) knuffel x-x-x |
|
| xavion: | Zaterdag, september 27, 2003 04:53 |
| Wat een ontzettend prachtig kunstwerk! Gigantisch mooi! Vriendelijke groetjes, XaVioN... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2003 | ||
| Thema's: | ||