Langzaam laat ik me leiden,
door de geuren van mijn dekens.
Langzaam hijs ik me in mijn pyama,
vol met allerlei rare tekens.
Langzaam wurm in me in mijn bed,
die steenkoud aan voelt op dat moment.
Ik weet wel hoe dat zo gekomen is,
dat is omdat jij er nog niet bent.
Langzaam sluit ik mijn ogen,
maar val nog niet meteen in slaap.
Eerst een keer of tien even uitrekken,
en daarna nog een partij gegaap.
Langzaam wordt mijn bedje warmer,
en nestel ik me goed onder het dekbed.
Mijn ogen beginnen dan langzaam te vallen,
en over een paar uur dan begint de pret.
Langzaam val ik weg in een diepe slaap,
en wacht tot ietsjes na half vijf.
Want dan ben ik niet meer eenzaam,
en voel ik me intens gelukkig als ik weer door je haren wrijf.
En dan zo iets na half vijf,
kruip je weer lekker tegen me aan.
Soms vind ik die tijd wel vervelend,
maar jou hebt plezier in je baan.
| green eyes !: | Zondag, september 28, 2003 01:51 |
| ja alleen in bed is best wel koud, ik heb ook een hele week alleen gelegen toen mijn man naar oostenrijk was en indd brrrr maar anders gaat hij eruit om half vijf, mooi gedichtje trouwens, knuffie marina xxx ;) |
|
| Auteur: Rimjam | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2003 | ||
| Thema's: | ||