*
*
*
denken
als liefde
onverschillig word
denken redeloos
argwaan welig bloeit
woord geen klank meer heeft
rede door onzekerheid
verdrongen
dan….. is het einde…
niet veraf
---<*>---
*
*
*
Roxette: | Dinsdag, september 30, 2003 00:16 |
Een diep ware gedachte...hoewel fictie zou ik me er absoluut in kunnen verplaatsen.... Liefs Rox |
|
tim balthazar: | Maandag, september 29, 2003 21:31 |
heeel wijs en schoon groet |
|
Sheena: | Maandag, september 29, 2003 18:23 |
shit gedicht, maar ok als experiment misschien wel geslaagd (meningen zijn verdeeld, de mijne ken je dus al :P) kom kom prammie, je kunt vele malen mooier, en dat weet je. zilte zeegroet, Sheen |
|
Laurens Windig: | Maandag, september 29, 2003 16:12 |
Maar o zo dichtbij! | |
Ton Rijkers: | Maandag, september 29, 2003 10:59 |
Hoi Pramo, Fictie...fictie...fictie...Gelukkig! Omdat ik anders zou moeten vrezen... Mooi gedicht enne het einde is nog ver weg...hopelijk. Groetjes, Ton |
|
sunset: | Maandag, september 29, 2003 08:00 |
Mooi waar verwoord. Liefs / sunset |
|
Erna Muermans: | Maandag, september 29, 2003 07:38 |
voorbode van een depressie noem ik het dan maar zover lijk jij me nog niet...je woorden hebben nog klank en je denkt nog redelijk in dit schrijven toch liefs Erna |
|
MayadeBij: | Maandag, september 29, 2003 02:22 |
(geen rare dingen denken trouwens, zo'n kruidenpilletje van de drogist, geen euthanasie ofzo =;)}}) | |
MayadeBij: | Maandag, september 29, 2003 02:19 |
Mijn slaappil heeft nog bitter weinig effect, dus ik kan je geen gelijk, noch ongelijk geven.. (yep, ook een soort fictie, maar dan echt) Welterusten, kus! | |