De poetica
Ik ben geboren
met een storm in mij
eens een kale vlakte vol van
onvruchtbare landerijen,
gecultiveerd met bloemen
een creatie van tijd
inkt stroomt bedenkelijk
over geveld papier
Wat het is, ligt erachter
wat het lijkt, is ongerijmd
wat het voelt, is mijn gevoel
want ik ben mijn poëzie
Verzegeld in een prachtig satijn
ontsluiert ieder de zin anders
Want het kan niet, maar het is
zei de poëzie tegen de wereld
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Dinsdag, september 30, 2003 12:51 |
| Het kan niet, maar het bestaat tóch. Mooi besluit. | |
| MayadeBij: | Maandag, september 29, 2003 14:09 |
| I like it! rrroaaaarrrrrrr, | |
| contrôle-freak: | Maandag, september 29, 2003 14:04 |
| ;o)x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aristide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2003 | ||
| Thema's: | ||