Vandaag las ik de krant.
Een ramp in Indië
met zoveel doden.
Een vredesbespreking
die werd afgebroken.
Ongelukken op de weg
keuze genoeg gekregen.
En in de regionale rubriek,
in kleine letters geschreven...
Las ik over de zoveelste drugsdode...
zonder dat men me iets zei...
Vaarwel vriendin...
die me altijd bij stond...
Het spijt me...
dat ik je
in alle eenzaamheid
heb laten sterven.
greet1002: | Maandag, september 29, 2003 17:59 |
Erg mooi gedicht en ik ben ervan overtuigd dat je vriendin dat ook zou vinden xxx Greet |
|
ikkuh: | Maandag, september 29, 2003 17:37 |
mooi geschreven en dank je voor t advies =) sterkte met je verlies liefs jorinde |
|
Bert Lagom: | Maandag, september 29, 2003 17:16 |
Dit gedicht draag ik op aan mijn beste vriendin die ik een aantal jaren geleden verloren heb. Op de wijze die hier boven vermeld werd, ben ik op de hoogte gesteld geweest van haar dood. Ook wil ik een boodschap geven aan de jeugd, die willen experimenteren met drugs. Doe het aub niet, want "de hemel" waar je in vertoeft is een roes en je wordt wakker in de hel... |
|
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2003 | ||
Thema's: |