Het is voorbij... Maar wat haalt het nu nog uit?
Je hebt alles verpest...
Toen je zelfmoord wou plegen, heb ik je al die tijd geholpen, ik was er voor je toen je alleen stond. We hebben het moeilijk gehad, maar niet toegegeven... Ook al kon ik jouw problemen niet meer aan...Iedereen had je laten vallen, wij 2 bleven je steunen... Zelfs toen had je het al verpest voor mij, 'wij 3 tegen de rest', weet je het nog? Wat voor leven hadden wij toen nog?
Toen je uit het ziekenhuis mocht, had je enkel nog ons... Maar het nieuwe schooljaar brak aan, en je moest voor de tweede keer vertrekken naar psychiatrie... Toen brak ik, ik kon het niet meer opbrengen om nog naar jou problemen te luisteren, het haalde toch niets uit, wat ik ook zei. Door deze beslissing heb je ons afgemaakt, door medelijden te zoeken bij mensen die niets van de hele situatie afwisten... Toen waren wij al 'de slechte'
Nu drijf je het zelfs zo ver dat wij zogezegd jouw leven zouden verpest hebben, en heb je ons nog meer afgekraakt bij mensen die mij dierbaar zijn. Zelfs in de vakantie heb je mij uitgemaakt, tegen mij geroepen voor het hele plein, en dan 's avonds belde je met de boodschap 'Iedereen wil mij dood'
Gezellig...
Nu ben je veranderd van school, ik was zo blij! Eindelijk mijn eigen leven leiden... Maar nee, het was nog erger, je hebt anderen alweer verteld hoe 'achterbaks WIJ wel zijn'
Ik was het beu, heb EINDELIJK mijn hart gelucht, en alles gezegd waar ik me aan ergerde... Ik haat jou, weet je dat?
Nu zijn al onze banden verbroken, maar door dit laatste voorval heb je ons NOG zwarter gemaakt... Mensen haten ons nu, om wat jij gezegd hebt, maar ze hebben de hele situatie niet meegemaakt...
Ales is voorbij, maar wat haalt het nu nog uit... Je hebt ALLES verpest...