Wanneer (sociale fobie)
Wanneer de stilte,
Sprekend wordt,
En de droogte,
Uit de hemel stort.
Wanneer gesproken woorden,
Hun kracht gaan missen,
En ik me in de klanken,
Blijf vergissen.
Wanneer ik de zon,
Haar stralen zie verliezen,
En ik eenzaamheid,
Boven vriendschap zal verkiezen.
Geef me dan toch,
Eén goede reden,
Waarom ik juist dit,
Niet heb vermeden.
Sprekend wordt,
En de droogte,
Uit de hemel stort.
Wanneer gesproken woorden,
Hun kracht gaan missen,
En ik me in de klanken,
Blijf vergissen.
Wanneer ik de zon,
Haar stralen zie verliezen,
En ik eenzaamheid,
Boven vriendschap zal verkiezen.
Geef me dan toch,
Eén goede reden,
Waarom ik juist dit,
Niet heb vermeden.
Reacties op dit gedicht
| Nino van Dijk: | Woensdag, oktober 01, 2003 18:11 |
| Zoals een engel geschreven,lieve groeten Nino | |
| Evenstar21: | Woensdag, oktober 01, 2003 17:40 |
| prachtig geschreven meis....je komt er bovenop, ik weet het zeker! You know where to find me...kuzzzzzzzzzz | |
| kokosnoot: | Woensdag, oktober 01, 2003 13:02 |
| Mooi geschreven! | |
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 01, 2003 10:06 |
| Top! | |
| hansie: | Woensdag, oktober 01, 2003 01:43 |
| Yesss! Zo moeten ze zijn. Well done, Engeltjuh, well done. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||