Magic...
Twee zielen één, vaak gedacht,
toch is het weleens onverwacht.
Zoiets mee mogen maken,
kan je heel diep raken.
Weten wat de ander voelt,
en hoe hij zijn woorden bedoeld.
Ineens is de puzzel kompleet,
alles past voor je het weet.
De bereidheid tot leren,
kan alles laten keren.
Het verleden als opstap gebruiken,
om aan de toekomst te kunnen ruiken.
De schoonmaak van je mentale huis,
gebeurd altijd met ruis.
Opwindend om er middenin te staan,
gevoelens in vrijheid te laten gaan.
Veilig ook bij jezelf binnen kijken,
en dingen eens te vergelijken.
Maar, wat als een ander dat ineens doet,
heb je dan ook daarvoor voldoende moed.
Kan ook voelen als kwetsbaar,
zeker als de gevonden waarheid is daar.
Eigenlijk doet het er niet toe waar men begint,
als je dit voor jezelf overwint.
Overwinnen van jezelf, een zegen,
zal vaak moeten in een leven.
Het loslaten, houden van, verbinden aan,
het kan vele kanten uitgaan.
Zonder gebruik van macht,
maar vanuit je eigen gevoel en kracht.
Ook kracht om te zeggen,
dit ga ik niet uitleggen.
Het komt zoals het komt, en gaat zoals het gaat,
zolang je zelf weet hoe en waar je staat.
Feeks!
2 maart 2001