mijn moeder (2)
Rustig zitten voor heel even.
Een terugblik op mijn leven.
Ik had alles anders verwacht.
Ben nogal tamelijk verrast.
Als er niet veel gebeurd,
is het ook maar saai.
Maar wat er is gebeurd,
heeft wel mijn hart verscheurd.
Je begrijpt toch wat ik bedoel.
Je weet toch wat ik diep vanbinnen
voel.
Dan vraag ik me toch af: waarom?
Moeder, was je nu echt zo stom?
*vele gedichten schrijf ik over m'n moeder, en in vele geef ik haar de schuld. maar het is gewoon m'n hele fucking familie geweest waar ik ondanks alles toch nog van hou*
Een terugblik op mijn leven.
Ik had alles anders verwacht.
Ben nogal tamelijk verrast.
Als er niet veel gebeurd,
is het ook maar saai.
Maar wat er is gebeurd,
heeft wel mijn hart verscheurd.
Je begrijpt toch wat ik bedoel.
Je weet toch wat ik diep vanbinnen
voel.
Dan vraag ik me toch af: waarom?
Moeder, was je nu echt zo stom?
*vele gedichten schrijf ik over m'n moeder, en in vele geef ik haar de schuld. maar het is gewoon m'n hele fucking familie geweest waar ik ondanks alles toch nog van hou*
Reacties op dit gedicht
| anoniempje: | Zondag, maart 04, 2001 00:31 |
| ik begrijp precies wat je bedoeld.het is bij ons soms net een soap onvoorstelbaar voor anderen om dat te begrijpen ,en ook ik geef mijn moeder van veel dingen de schuld ,terecht en onterecht.maar degene die het dichts bij ons staan kwetsen we het meest.en kunnen ons het diepst raken. | |
Over dit gedicht
| Auteur: white crow | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||