ik ben verraden...
Het is terug,in vol ornaat,
het begint weer te kriebelen,
als ik met je praat.
Ik dacht dat het vuur was gedoofd
kon ik m'n gevoelens maar uitschakelen,
ik wil even rust in m'n hoofd
maar heb niets te willen
je hebt me in je macht
met alles wat je doet en zegt
weet ik dit is aantrekkingskracht
ik kan er niet omheen
je blijft maar door m'n hoofd spoken
sinds je dat hoopje as
weer in vuur hebt ontloken...
Dit gevoel maakt me bang
kan iemand me vertellen
waarom ik naar hem verlang
terwijl het niet kan
het maakt me zo kwaad
deze ongewenste gevoelens
dit voelt als verraad...
verraad van m'n eigen hart....
Reacties op dit gedicht
| Brammie: | Vrijdag, maart 02, 2001 22:38 |
| Zelfs onmogelijke liefde heeft recht van bestaan, al is het alleen maar in je hart. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||