lippen vertrekken
los dat haar
eindelijk los dat haar
het vlecht zich eigenharig
tussen de toetsen
ontwijken handig vingers
die willen ontwarren
haar neus vrij
wroet in regels
opengesperde vleugels
ruiken oud schrift
geweest gevoel
wil vernieuwen
een verse punt
prikt scherp inzicht
slijpt zachtheid
zonder verlies
en lippen vertrekken
in een lach die blijft
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Maandag, oktober 06, 2003 12:33 |
| Merkwaardig die overgang van toetsen naar schrift en potloodpunt. Maar een heerlijke lijf-huiselijke sfeer, hier. Voorlaatste couplet is prachtig. Ook het woordspel met 'vertrekken' is goed gevonden. Heb genoten. | |
| lani: | Zaterdag, oktober 04, 2003 16:45 |
| ja... het gevoel van 'dat is het!' heerlijk rox!! x-x-x |
|
| arie: | Zaterdag, oktober 04, 2003 00:47 |
| Een heerlijk harige schoonheid Rox !! Een klein juweel Liefs, Arie |
|
| PeterdB: | Zaterdag, oktober 04, 2003 00:38 |
| Heel apart en best mooi. Goede woordkeus. Goed gedaan Roxette! | |
| Rep: | Zaterdag, oktober 04, 2003 00:36 |
| soms is er even dat besef.... en dan weet je... het komt weer goed! Liefs en een knuffel, Rep |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||