elke nacht ben ik bang
eenzaam en machteloos
dan komen weer de dromen
de tranen en de innerlijke pijn
elke nacht voel ik hun lichaam
en zie ik in verwilderde ogen
beelden beginnen weer te leven
het verleden word dan heden
elke nacht badend in ’t zweet
mijn lichaam beschermend
verlies ik steeds van mezelf
en verdrink in het eindeloze
elke nacht weer het beleven
het ontneemt stil mijn kracht
om in het daglicht te overleven
michris: | Zondag, oktober 05, 2003 23:22 |
we zijn knokkers, en vechten voor wat we waard zijn, geen nacht zo zwart of de dag daarop geeft ergens wel een sprankelend lichtje hoop... liefs, michris |
|
arie: | Zondag, oktober 05, 2003 12:44 |
Elke nacht verwerk je een beetje meer... Zo mag je het ook zien kanjer Liefs, Arie |
|
Boudaatje: | Zondag, oktober 05, 2003 12:32 |
Heel herkenbaar...ik voel met je mee, weet maar al te goed waarover je praat. Lieve "de linda" ik wens je veel sterkte groetjes van een lotgenoot Boudaatje |
|
christina: | Zondag, oktober 05, 2003 09:55 |
voor jou lief robijntje ook een dikke knufff een speciala ook kom jij steeds een stapje verder ze zijn klein maar maken samen 1 grote lieverd jou nachten zullen verzachten zolang jij vecht en in jezelf blijft geloven dikke knuff speciaal oeps dat zijn er al twee ;) maar dat maakt niet uit he ? liefs christa |
|
green eyes !: | Zondag, oktober 05, 2003 02:59 |
...stil, ;) liefs marina |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 05 oktober 2003 | ||
Thema's: |