Vergeten realiteit..
soms zou ik willen
dat mijn verdriet kon waaien
over stranden en de zee
door de wind en vloeiend water
neem mijn verdriet maar mee
dan klopt de realiteit weer aan
laat me helder denken
dan is het besef er weer
verdriet behoort tot mij
nooit een leven zonder meer..
dat mijn verdriet kon waaien
over stranden en de zee
door de wind en vloeiend water
neem mijn verdriet maar mee
dan klopt de realiteit weer aan
laat me helder denken
dan is het besef er weer
verdriet behoort tot mij
nooit een leven zonder meer..
Reacties op dit gedicht
| ezeltje87: | Maandag, oktober 06, 2003 16:28 |
| Verdriet behoort tot iedereen's leven wijffie! de 1 heeft wat meer dan de ander..... maar ze zeggen toch altijd dat alles vanzelf weer goed komt??? xxxx denk gewoon effe aan kassebijsjeblief dan komt dr vast een lach tusse je tranen door :D bij mij tenminste wel :D :D | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||