Brandende gaten
Toen ik net in de spiegel keek
zag ik donkere kringen onder m'n ogen
en m'n gezicht was lijkbleek
Ik sloot m'n ogen een kort moment
om vervolgens m'n blik af te wenden
ik heb mezelf niet eens herkend
M'n handen trillen
m'n ogen gevuld met tranen
ik moet me beheersen om het niet uit te gillen
Verward pak ik een sigaret
diep inhalerend rook ik 'm op
ik verschuil me in de warmte van m'n bed
Nu lig ik hier maar te woelen
zoveel om over na te denken
geen tijd om m'n woede te laten bekoelen
andere emoties nemen de overhand
al die pijn
heeft talloze gaten in m'n hart gebrand
Reacties op dit gedicht
| Brammie: | Zaterdag, maart 03, 2001 19:23 |
| Woede is goed als je het uiten kan, maar laat het niet de overhand krijgen. Slecht voor je gezondheidn. Leef om te leven. | |
| EXPLICIT: | Zaterdag, maart 03, 2001 15:33 |
| Heel mooi omschreven! Hey neem de tijd, ennuh ik val in herhaling maar denk aan jezelf!!! liefs eXXie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||