droog
vul mijn glas eens bij, wil je
liefste de leugens worden droog
barsten realiteit gapen de lach
van mijn stijve aangezicht
mijn wereld schudt de bolle lenzen
van zijn lijf en de liefde brokkelt
van je schone lichaam in het gat
der herinnering, je knipoog smelt
in duizend starre blikken
ik wordt langzaam weer wakker
snel, prik me met je spinnewiel
ik wil dromend wachten
op een prinses met die kus
vol helderheid waardoor
ik de waarheid wel zien wil
liefste de leugens worden droog
barsten realiteit gapen de lach
van mijn stijve aangezicht
mijn wereld schudt de bolle lenzen
van zijn lijf en de liefde brokkelt
van je schone lichaam in het gat
der herinnering, je knipoog smelt
in duizend starre blikken
ik wordt langzaam weer wakker
snel, prik me met je spinnewiel
ik wil dromend wachten
op een prinses met die kus
vol helderheid waardoor
ik de waarheid wel zien wil
Reacties op dit gedicht
| lani: | Dinsdag, november 04, 2003 08:20 |
| kus x, dit is sprookjesachtig mooi! | |
| Jeffry: | Donderdag, oktober 09, 2003 15:53 |
| "t" teveel eerste zin derde strofe....ën lees strofe 2 nog eens over, bijvoorbeeld het woordje "der"...het geheel is echt pakkend...liefs Jeffry | |
| wijnand.: | Woensdag, oktober 08, 2003 20:49 |
| gebroken liefde doet pijn Subliem neergezet |
|
| MayadeBij: | Dinsdag, oktober 07, 2003 02:19 |
| (snoeihard en toch zo ontroerend mooi) (hoe krijg je t voor elkaar?) Mijn kus heb je, kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||