Hoe kwam de vrouw met haren als een melodie

zo plots te overlijden, had zij een groot geheim

getorst al die jaren, dat zij eigenlijk niet was

Nee dat zou onmogelijk zijn, we waren immers

tot op het bot verliefd, op haar haksandalen

die zij 's zomers droeg, nee dan de rokjes

De sprong die ze genomen had was wereld nieuws

we zagen het op het acht uur journaal, zo recht

van de Domtoren op een terras vol lunch

Fietsend kwam zij ons tegemoet schreeuwend

fel kleurig afstekend tegen de dorre grijze

achtergrond, weerman voor blauw scherm

Opvallend veel mensen moeten haar hebben

gekend, de kerk voller dan in de middeleeuwen

druk dat Johannes Paulus er gelachen om zou

Hebben we haar niet goed genoeg behandeld

voelde zij zich soms bedreigd, was er niet iets

met malafide afbetalingen, haar achterneef deed

Autowrakken daar zat hij in tot over zijn bloemkool

oren, zij was naargeestig, suicidaal kennelijk, dodelijk

mooi dat in ieder geval. nu de straat weer leeg

Politiemensen liepen af en aan, ik zag het, en wees

het jou aan door de vitrage zodat we samen keken

naar de schilderijen, antieke vazen en andere

Haar huis vol gestolen spullen, zij heelde, het kon

niet anders dat dat verzonnen was door man in

uniform, want zij was een sprookjesboek in vel

Nooit heeft zij ons iets misdaan, nog in geen

duizend jaar, maar wij zullen op haar wachten

al duurt het eeuwen, eikenbomen leven lang

zoals men vaker zegt