Beseffen
je huilt, maar beseft het niet
je lacht, maar begrijpt het niet
je zucht, maar het is geen opluchting
je praat, maar snap het niet
het enige wat je voelt
is dat intense verdriet
je wordt gecondoleerd, maar weet niet waarom
je wordt geknuffeld, waarom nou toch
je wordt getroost, waar komen de tranen vandaan
je staart, naar het oneindige
beseffen doe je niet
waarom is papa er niet?
het enige wat je voelt
is dat intense verdriet
*elycia*
*Lieve Martijn, hoe vaak ik het ook zeg,
ik ben er voor je en hou onzettend veel van je,
onthoud wel, je staat er niet alleen voor*
Sunflower Ria: | Woensdag, november 17, 2004 23:39 |
Wens jou heel veel licht liefde en kracht in verdriet en pijn leer je wie je echte ware vrienden zijn,prachtig gevoelig geschreven heel veel sterkte en liefs en knuffel Sunflower Ria |
|
boom: | Woensdag, oktober 08, 2003 11:50 |
heel mooi geschreven, hier spreekt je gevoel weer zoals je eigenlijk bent. diepe gevoelens die een mens meestal niet kan uiten tegenover een ander. liefs van de boom |
|
Boudaatje: | Dinsdag, oktober 07, 2003 22:33 |
Ontroerend dichtie, ...stil...mooi geschreven sterkte en knuffies Boudaatje |
|
kokosnoot: | Dinsdag, oktober 07, 2003 15:05 |
Mooi geschreven! liefs.. |
|
~#~paulke~#~: | Dinsdag, oktober 07, 2003 13:30 |
hij is prachtig gemaakt... martijn heeft echt geluk met zown vriendin!!! liefs & sterkte ~#~paulke~#~ |
|
Luuk: | Dinsdag, oktober 07, 2003 11:11 |
Toen je het me vertelde kon ik het ook eigenlijk niet geloven. Het is te echt om te begrijpen. Jullie staan er zeker niet alleen voor... mooi verwoord idd. Liefs, Luuk |
|
the real me: | Dinsdag, oktober 07, 2003 10:19 |
erg mooi gedicht mooie uitdrukking van je goevoelens heel mooi onderworden gebracht krijg er kippenvel van sterkte | |
Auteur: Elycia | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2003 | ||
Thema's: |