Geschreven door Priscilla Vooys overleden 05-2001
rust in vrede lieve vriendin, altijd zul je in mijn hart blijven. Helaas kon ik je niet meer helpen.

Eenzaam voelen, wat een leegte ,
Alsof mijn leven niets weegde.
Wat een stilte, een sombere, lege kilte,
Het gevoel is niet fijn,
Het gevoel om eenzaam te zijn.
Waarom ben ik hier nog,
het leven is klote toch?
Waarom moet ik leven,
en voor hoelang moet ik nog beven?
Het is stil, je hoort niets.
Nog geen enkel verkeer, geen ene fiets.
Wat voel ik mij alleen,
Jij alleen, helpt mij op de been
Het leven is saai,
wanneer vind het zijn draai?
Er is helemaal niets te doen,
Ik denk aan vroeger, de tijd van toen.
Was het toen beter of niet?
nee, het hele leven is vol met verdriet.
Ik heb niets te doen,
en zeker niet zonder poen.
Ik zit in gedachten weggezonken,
met welke jongen zal ik pronken?
Ik vertel je straks mij verhaal wel even,
en dan moet jij me raad geven,
want ik zou het echt niet meer weten,
Voor je het weet zijn ze mij vergeten.
- BiancaaKiss -