vrij
het is zo donker, zo grauw
laat de zon nu schijnen
wanneer zal dat rot gevoel
eindelijk eens verdwijnen
ik denk dat er
een tweede poging zal komen
een tweede na de eerste
zoals sommigen hebben vernomen
ik heb lang genoeg geleefd
op de wereld die ik haat
ik weet wat voor leven
ik zondermeer achterlaat
begrijpt er me dan niemand
luistert er wel iemand
dus laat me nu gaan
en treur niet om mij
want nu ben ik eindelijk
eindelijk VRIJ
laat de zon nu schijnen
wanneer zal dat rot gevoel
eindelijk eens verdwijnen
ik denk dat er
een tweede poging zal komen
een tweede na de eerste
zoals sommigen hebben vernomen
ik heb lang genoeg geleefd
op de wereld die ik haat
ik weet wat voor leven
ik zondermeer achterlaat
begrijpt er me dan niemand
luistert er wel iemand
dus laat me nu gaan
en treur niet om mij
want nu ben ik eindelijk
eindelijk VRIJ
Reacties op dit gedicht
| Giovanni Goessens: | Zondag, maart 04, 2001 20:34 |
| Zoetje kvind het een keischoon gedicht,kzal er altijd voor u blijven zijn ze. Nie opgeven samen komen we er wel en anders proberen we het wel nog es samen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sarah de gruyter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||