unknowngirl: | Vrijdag, oktober 10, 2003 20:48 |
Dit gevoel en deze situatie ken ik maar al te goed. In die situaties verlies je een deel van jezelf en je moet het helemaal op je eentje terugvinden. Aangezien je bang bent van de andere en je niet wil luistere dat ze er voor je willen zijn, sluit je jezelf op en komen er nog meer dooodneigingen in je op. het beste is meteen praten. maar dat dee ik ook niet. ik denk dat niemand dat van de eerste keer doet iedereen is bang, maar toch die ene persoon kan het verschil maken, het enige wat je moet | |
kokosnoot: | Donderdag, oktober 09, 2003 19:02 |
Dit herken ik verschrikkelijk precies. Bij mij was dit alleen een aantal jaar terug. Ben blij dat je nu met mensen kan praten. Vooral niet mee ophouden hoor! Gewoon blijven praten tot je er zelf gek van word. Totdat praten niet meer nodig is en dan lekker genieten van je geluk, want dat zal nu vanzelf ooit langs komen. Je zit op de goeie weg. Succes.. liefs... |
|
Auteur: jolanda28 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2003 | ||
Thema's: |