Mama
Mama
Ik ken je niet, en zie je niet
ik weet niet wat ik erbij voel
geen boosheid, is het dan verdriet
het doet wel ergens zeer van binnen
maar zoals met al mijn gevoelens
weet ik ook niet wat ik met deze moet beginnen
er is gewoon niemand die mij begrijpt
en ik kan het ook niet uitleggen
dit tot mijn grote spijt
ik hoop dat je ergens diep van binnen weet
dat ik je altijd bij me draag
en je nooit te nimmer vergeet
Ik ken je niet, en zie je niet
ik weet niet wat ik erbij voel
geen boosheid, is het dan verdriet
het doet wel ergens zeer van binnen
maar zoals met al mijn gevoelens
weet ik ook niet wat ik met deze moet beginnen
er is gewoon niemand die mij begrijpt
en ik kan het ook niet uitleggen
dit tot mijn grote spijt
ik hoop dat je ergens diep van binnen weet
dat ik je altijd bij me draag
en je nooit te nimmer vergeet
Reacties op dit gedicht
| L.C.: | Zaterdag, juni 25, 2005 13:40 |
| hey, heel mooi gedaan hoor! maar ik snap toch niet hoor, het gedichtje staat hier al zolang en niemand heeft op zo 'n prachtig gedicht geantwoord!!! :D kusje L.C. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hope Spencer | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||