Wind
Wind
Fietsend langs de stranden
aait de wind
als warme handen.
Een schouder
zo zacht
in al zijn pracht.
Ik ga verder
om door te gaan
maar al dromend
doet het langzaam
stil staan.
En al denkend
verder te lopen
om in alles op te gaan
en verder te hopen.
Verschijnt de wind
langs mijn wang.
Het rare
eventjes bang.
Maar beseffend
naar niets
loop ik verder
en pak mijn fiets.
Fietsend langs de stranden
aait de wind
als warme handen.
Een schouder
zo zacht
in al zijn pracht.
Ik ga verder
om door te gaan
maar al dromend
doet het langzaam
stil staan.
En al denkend
verder te lopen
om in alles op te gaan
en verder te hopen.
Verschijnt de wind
langs mijn wang.
Het rare
eventjes bang.
Maar beseffend
naar niets
loop ik verder
en pak mijn fiets.
Reacties op dit gedicht
| Jacobs Ivan: | Vrijdag, oktober 10, 2003 18:45 |
| heel graag gelezen ! | |
| contrôle-freak: | Vrijdag, oktober 10, 2003 18:23 |
| Ja... Das een mooie, marssellis. *smile* ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marssellis | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||