Gebroken Spiegel
Gebroken Spiegel
Scherven glinsterend in het licht
Weerkaatsend
De duizend scherven van mijn ziel
Puzzelstukjes pogend
Te maken tot een geheel
Vloeiend een druppel bloed
Spiegelend als zilte tranen
Pak ik ieder glinsterend stukje vast
Kijken in mijn eigen ziel
Herken de lach, herken de pijn
Stukjes uit het verleden
Zonder de harde randen
Stukjes uit het heden
Sommigen venijnig scherp
Maar door zal ik gaan
Want de spiegel laat mij zien
Een heel mooi beeld
Reacties op dit gedicht
| brinkieloontje: | Vrijdag, oktober 10, 2003 20:39 |
| super! eg heel mooi.. xx ilona | |
| contrôle-freak: | Vrijdag, oktober 10, 2003 19:25 |
| GEWELDIG, meiske! Vooral doorgaan! Vooral doorgaan! *smile!* | |
Over dit gedicht
| Auteur: meiske | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||