Verdwaald
Verdwaald
Gras, dat reikt tot aan mijn knieen
Bomen zo hoog, ik zie de toppen niet
Hoger dat ik kijk, zie ik wolken
Zon, die daarachter verdwijnt.
Ben bijna uit het zicht verdwenen
De bewoonde wereld uit het zicht ontnomen
Geen mogelijkheid tot terugkeer
Ben verdwaald in een onverwoekerd bos.
~8 oktober 2003~
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Vrijdag, oktober 10, 2003 23:49 |
| Heel herkenbaar....maar zeg men niet vaak.... Door het bos de bomen niet meer zien... Knuffs en sterkte Boudaatje |
|
| freya janssens: | Vrijdag, oktober 10, 2003 23:41 |
| Supermooi geschreven Herken je gevoelens kuzzz xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Michealle | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||